விவாகரத்து என்பது கணவன்-மனைவிக்கிடையேயான திருமண உறவை சட்டப்படி முடிவுக்கு கொண்டு வரும் ஒரு நடைமுறையாகும். இந்தியாவில், ஹிந்து திருமண சட்டம், 1955 (Hindu Marriage Act, 1955) மற்றும் முஸ்லிம் தனிநபர் சட்டம் (Muslim Personal Law) உள்ளிட்ட சட்டங்களின் கீழ் விவாகரத்து நடைமுறைகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. பல்வேறு காரணங்களால், தம்பதிகள் திருமண வாழ்க்கையை தொடர முடியாமல் விவாகரத்து செய்வதற்கு முடிவெடுக்கின்றனர். இந்த கட்டுரையில், விவாகரத்திற்கான முக்கிய காரணங்கள் மற்றும் அதன் சட்ட செயல்முறைகளை விரிவாகப் பார்க்கலாம்.

விவாகரத்திற்கான பொதுவான காரணங்கள்

1. கருத்து வேறுபாடுகள் மற்றும் மனமுடைவு

தொடர்ந்து ஏற்படும் கருத்து வேறுபாடுகள் மற்றும் மனமுடைவு தம்பதிகளிடையே பிரச்சினைகளை உருவாக்கும். இந்திய குடும்ப நீதிமன்ற சட்டம், 1984 இத்தகைய பிரச்சினைகளை சமரசம் செய்ய ஊக்குவிக்கிறது.

2. நம்பிக்கையின்மை (விசுவாசக் குறைவு)

வெளிப்புற உறவுகள் (Extramarital affairs) ஒரு முக்கியமான விவாகரத்து காரணமாகும். ஹிந்து திருமண சட்டத்தின் 13(1)(i) பிரிவின் கீழ் இது விவாகரத்திற்கான சட்ட காரணமாக கருதப்படுகிறது.

3. நிதி பிரச்சினைகள்

கணவன் அல்லது மனைவி பொருளாதார சிக்கல்களை சந்திக்கும்போது, திருமண உறவு பாதிக்கப்படுகிறது. குடும்ப நீதிமன்ற சட்டம், 1984 நிதி பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வுகளை வழங்குகிறது.

4. மதுபானம் மற்றும் போதைப்பொருள் பழக்கம்

கணவன் அல்லது மனைவியில் ஒருவர் மது அல்லது போதைப்பொருள் பழக்கத்திற்கு அடிமையாக இருப்பின், அது குடும்ப வாழ்க்கையில் நிலையான பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தும். ஹிந்து திருமண சட்டத்தின் 13(1)(iv) பிரிவில் இது விவாகரத்திற்கான காரணமாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

5. உடலுறவு தொடர்பான பிரச்சினைகள்

நீண்ட காலமாக உடலுறவு இல்லாமை அல்லது மருத்துவ ரீதியாக குழந்தை பெற முடியாமை போன்ற பிரச்சினைகள் திருமண உறவை பாதிக்கலாம். ஹிந்து திருமண சட்டம் 12(1)(a) பிரிவின் கீழ், இது திருமணத்தை செல்லாததாக மாற்றுவதற்கான காரணமாக கூறப்பட்டுள்ளது.

6. மருத்துவ ரீதியான காரணங்கள்

கணவன் அல்லது மனைவியிடையே கடுமையான உடல் அல்லது மனநல பிரச்சினைகள் இருந்தால், அது விவாகரத்திற்கு வழிவகுக்கும். இந்திய குடும்ப நீதிமன்ற சட்டம் இதற்கான நடைமுறைகளை குறிப்பிடுகிறது.

7. குடும்பத்தினரின் தலையீடு

கணவன் அல்லது மனைவியின் குடும்ப உறுப்பினர்கள் திருமண உறவினுள் அதிகமாக தலையிடும்போது, அது பிரச்சினைகளை உருவாக்கலாம்.

8. குடும்ப வன்முறை (Domestic Violence)

கணவன் அல்லது மனைவியால் எதிர்நோக்கும் உடல், மன, சொந்த நபர் அல்லது பாலியல் வன்முறை பெண்கள் பாதுகாப்பு சட்டம், 2005 (Domestic Violence Act, 2005) கீழ் குற்றமாக கருதப்படுகிறது.

9. அனாதரவான நடைமுறைகள்

கணவன் அல்லது மனைவி ஒருவரை விட்டுவிட்டு செல்லுதல் (Desertion) ஹிந்து திருமண சட்டத்தின் 13(1)(b) பிரிவின் கீழ் விவாகரத்திற்கான சட்ட காரணமாக உள்ளது.

விவாகரத்து பெறுவதற்கான சட்ட செயல்முறைகள்

1. வழக்கறிஞரின் ஆலோசனை பெறுதல்

விவாகரத்து மனுவை தாக்கல் செய்வதற்கு முன்பு, வழக்கறிஞரின் ஆலோசனையை பெறுவது அவசியம். இந்திய குடும்ப நீதிமன்ற சட்டம், 1984 சமரச முயற்சியை ஊக்குவிக்கிறது.

2. விவாகரத்து மனு தாக்கல்

விவாகரத்து மனு இரண்டு வழிகளில் தாக்கல் செய்யலாம்:

A. ஒப்புதல் விவாகரத்து (Mutual Divorce)

• கணவன்-மனைவி இருவரும் திருமணத்தை முடிவுக்குக் கொண்டு வர ஒப்புக்கொண்டால், அவர்கள் ஹிந்து திருமண சட்டம் 13(B) பிரிவின் கீழ் மனு தாக்கல் செய்யலாம்.
• திருமணமான 1 ஆண்டுக்குப் பிறகு மனு தாக்கல் செய்யலாம்.
• முதல் மனு தாக்கல் செய்த 6 மாதங்களுக்கு பின் இறுதி மனு தாக்கல் செய்ய வேண்டும்.

B. ஒருதரப்பு விவாகரத்து (Contested Divorce)

• கணவன் அல்லது மனைவியிலொருவர் மட்டுமே விவாகரத்து மனு தாக்கல் செய்யும் நிலை.
• ஹிந்து திருமண சட்டம் 13(1) பிரிவில் குறிப்பிட்டுள்ள காரணங்களின் அடிப்படையில் இது செய்யலாம்.
• மனு தாக்கல் செய்ததும், எதிர்முனை தரப்பினருக்கு நீதிமன்ற நோட்டீஸ் அனுப்பப்படும்.

3. நீதிமன்ற நடைமுறை

• மனு தாக்கல் செய்ததும், எதிர்முனை தரப்பினருக்கு அறிவிப்பு அனுப்பப்படும்.
• மனுவில் கூறிய குற்றச்சாட்டுகளை நிரூபிக்க ஆவணங்கள், சாட்சிகள் தேவைப்படும்.
• நீதிமன்றம் குடும்ப சமரச முயற்சிகளை மேற்கொள்ளும்.
• சமரசம் முடியாவிட்டால், வழக்கு விசாரணைக்கு செல்லும்.

4. நீதிமன்ற தீர்ப்பு

• அனைத்து ஆதாரங்கள் பரிசீலிக்கப்பட்ட பிறகு, நீதிமன்றம் விவாகரத்து வழங்குமா என்பது தீர்மானிக்கப்படும்.
• இந்திய குடும்ப நீதிமன்ற சட்டம், 1984 மற்றும் சிவில் நடைமுறைச் சட்டம், 1908 ஆகிய சட்டங்கள் இந்த தீர்மானத்தை வழிநடத்துகின்றன.
• விவாகரத்து வழங்கப்பட்ட பிறகு, குழந்தை பராமரிப்பு, உடைமைகள் பங்கீடு போன்ற பிரச்சினைகள் தீர்மானிக்கப்படும்.

விவாகரத்து குறித்த புள்ளிவிவரங்கள்

• இந்தியாவில் விவாகரத்து விகிதம்: இந்தியாவில் விவாகரத்து விகிதம் மிக குறைவாக (1%) காணப்படுகிறது, இது மேற்கத்திய நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் மிகக் குறைவானது.
• நகர்புறம் vs கிராமப்புறம்: நகர்ப்புறங்களில் விவாகரத்து விகிதம் 3.5% ஆகவும், கிராமப்புறங்களில் 0.8% ஆகவும் இருக்கிறது.
• பெண்கள் மனுதாக்கல் செய்யும் வீதம்: இந்தியாவில், ஒப்புதல் விவாகரத்து மனுக்களில் 60% வரை பெண்களால் தாக்கல் செய்யப்படுகிறது.

முடிவுரை

விவாகரத்து என்பது ஒரு முக்கியமான மற்றும் மன அழுத்தம் தரக்கூடிய முடிவு. மனஅழுத்தம் மற்றும் சட்ட ரீதியான பாதுகாப்புக்காக, அனுபவமிக்க வழக்கறிஞர்களின் ஆலோசனையை பெறுவது மிகவும் அவசியம். மேலும், விவாகரத்து மனுதாக்கல் செய்யும் முன், குடும்ப மனநலம் ஆலோசனை (Family Counseling) அல்லது மத்தியஸ்த நீதிமன்றம் (Mediation Court) வாயிலாக கருத்து பரிமாற்றம் செய்வது சிறந்த தீர்வாக இருக்கலாம். விவாகரத்து ஒரு முக்கியமான சட்ட நடவடிக்கையாக இருப்பதால், தீர்வு தேடும் முன் சமரச முயற்சிகளை மேற்கொள்வது சிறந்த வழியாக இருக்கும். இந்திய சட்டம் குடும்ப உறவுகளை பாதுகாக்க பல வழிகளை வழங்கினாலும், விவாகரத்திற்கான சட்ட பாதுகாப்புகளும் குறைவல்ல. எனவே, சரியான வழிமுறைகளை பின்பற்றுவதும், சட்ட ஆலோசனை பெறுவதும் முக்கியம்.